Άρχισα χωρίς καθυστέρηση να πετάω στο τραπέζι ιδέες σχετικά με το πως θα μπορούσα να επιτύχω τις απορρέουσες υποχρεώσεις , τους επιμέρους στόχους μου:

Για να χάσω 5% του σωματικού μου βάρους σκέφτηκα, θα μπορούσα να διαβάσω διάφορα άρθρα από το διαδίκτυο ή κάποιο βιβλίο, ή να ζητήσω βοήθεια από κάποιον ειδικό (διατροφολόγο).

Τα έβαλα κάτω και τα ζύγισα: κάθε τρόπος ενεργείας για την απώλεια βάρους, είχε τα δικά του πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα: ευκολία πρόσβασης, χαμηλό κόστος, αλλά αμφίβολα αποτελέσματα για τους δύο πρώτους, υψηλό κόστος και πιο σίγουρα αποτελέσματα για τον τρίτο. Αποφάσισα να ζητήσω βοήθεια από κάποιον διατροφολόγο.

Σε ιδανικές συνθήκες θα έκανα εργομετρικά τεστ στα οποία θα καταγράφονταν διάφορα στοιχεία τα οποία είναι απαραίτητα για την επίτευξη των στόχων μου, όπως αερόβιο και αναερόβιο κατώφλι, επίπεδα γλυκόζης κατά τη διάρκεια της άθλησης, μέγιστοι καρδιακοί παλμοί, κτλ. Ο διατροφολόγος θα μετρούσε επίσης το ποσοστό λίπους στο σώμα μου και θα μου πρότεινε κατάλληλη διατροφή σύμφωνα με το αθλητικό πρόγραμμα που θα ακολουθούσα.

Δεδομένου όμως ότι οι στόχοι μου ήταν επιτεύξιμοι χωρίς τις παραπάνω εξετάσεις,  έχοντας ήδη το αθλητικό υπόβαθρο και βασισμένος στην «αθλητική μνήμη των μυών του σώματος μου», μιας και δεν είχα ποτέ εγκαταλείψει τη γυμναστική, αρκέστηκα στη βοήθεια ενός φίλου ο οποίος ήταν επαγγελματίας διατροφολόγος  και της ζυγαριάς που έχω στο σπίτι, η οποία διαθέτει δυνατότητα λιπομέτρησης.

Όσον αφορά το δεύτερο στόχο, το να ξεκινήσω να τρέχω αγώνες, αφού έκανα την ίδια διαδικασία, αποφάσισα να αναζητήσω αθλητικά προγράμματα από διάφορες επαγγελματικές σελίδες στο διαδίκτυο και να τα συγκρίνω με τα αθλητικά προγράμματα που είχα ακολουθήσει στο παρελθόν, όταν έκανα προπόνηση με γυμναστή.

Τέλος, αποφάσισα να αναζητήσω τρόπους οι οποίοι θα μου έδιναν κίνητρο, θα αποτελούσαν «σκαλοπάτι» για την επίτευξη των στόχων μου και θα αύξαναν το ηθικό, ώστε να συνέχιζα την προσπάθεια μου, προκειμένου να πετύχω την  επιθυμητή τελική κατάσταση  την οποία είχα θέσει, τις αθλητικές επιδόσεις που είχα πριν τοποθετηθώ στη θέση εργασίας που βρισκόμουν. Για το λόγο αυτό επέλεξα τη συμμετοχή μου στον Κλασσικό Ημιμαραθώνιο της Αθήνας (3 Μαΐου), όπου θα προσπαθούσα να κάνω χρόνο ίσο ή μικρότερο με εκείνο που έκανα στον αντίστοιχο του 2015.

Για να κάνω πιο ενδιαφέρουσα τη διαδικασία της αλλαγής, γράφτηκα και στον πρώτο μου αγώνα τριάθλου Sprint Τρίαθλο (750μ. – 20χλμ. – 5χλμ). . Το τρίαθλο είναι ένα ολυμπιακό άθλημα, το οποίο συνδυάζει κολύμπι, ποδήλατο και τρέξιμο, απαιτώντας συνδυαστική γυμναστική, η προπόνηση στο οποίο αντανακλά και τις υψηλές αθλητικές απαιτήσεις που υπάρχουν στο χώρο εργασίας μου.

Αποφάσισα να συμμετέχω στο Sprint Τρίαθλο στο Σχινιά στις 10 Μαΐου 15, προκειμένου να αποκτήσω την απαιτούμενη εμπειρία για τις αθλητικές δοκιμασίες αυτών των απαιτήσεων, με απώτερο στόχο να συμμετέχω στο 1ο Sprint Τρίαθλο του Ναυπλίου (31 Μαΐου 2015).

Έτσι λοιπόν, μέσα σε λίγο χρόνο είχα θέσει τους στόχους μου, είχα βρει τις απορρέουσες υποχρεώσεις για την επίτευξη τους και αφού αναζήτησα τρόπους ενεργείας για τον κάθε έναν από αυτούς, έφτιαξα ένα ολοκληρωμένο σχέδιο. Έμενε τώρα η εφαρμογή του.

Πραγματοποίησα τις εγγραφές στους παραπάνω αγώνες στις 25 Απρ 15.

Ο κύβος είχε ριφθεί, ο στόχος είχε τεθεί και  οι γέφυρες πίσω μου είχαν καεί.  Μόνος δρόμος μπροστά. Την άλλη μέρα κιόλας, ξεκίνησα προπόνηση.

Συνεχίζεται….

Για να διαβάσετε το πρώτο μέρος του άρθρου πατήστε εδώ.